Hoe je de dingen niet te persoonlijk moet aantrekken (6)
De behoefte van werkende lieve meisjes om aardig gevonden te worden en de wens om anderen tevreden te stellen, horen bij een groter geheel: zich de dingen persoonlijk aantrekken. Het is misschien moeilijk voor je om gebeurtenissen niet op je zelf te betrekken. Als de baas zich achter gesloten deuren verschuilt, als iemand niet terugbelt of kortaf doet, vraag je je misschien af: ‘ Wat heb ik gedaan?’
Managementadviseuse Nancy Hamlin zegt dat ze dit regelmatig ziet bij vrouwen die bij haar in therapie zijn. Volgens haar kost het veel van hun energie en aandacht. Ze probeert ze aan te moedigen om de dingen in een groter verband te zien. Sommige mensen zijn gewoon nors of vaak afgeleid en als je dat inziet, weet je dat hun gedrag niks met jou te maken heeft.
Natuurlijk is het moeilijker om dingen niet persoonlijk op te vatten wanneer ze direct met jou in verband staan, bijvoorbeeld wanneer een project waar je aan hebt gewerkt niet al te geestdriftig ontvangen wordt. Dan krijgen vrouwen een ‘eigen schuld’-complex. Mannen kunnen zich op een schitterende manier ergens van distantiëren wanneer de zaken niet gaan zoals ze willen; een lief meisje ervaart een vloedgolf van paniek.
In een onderzoek voor het Center for Creative Leadership (Centrum voor Creatief Leiderschap) (CCL), wordt leidinggevende gevraagd te reageren op de verklaring: ‘Vertel over eenkeer dat je iets probeerde en niet slaagde.’ Alle vrouwen reageerden in detail, maar de helft van de mannen zei niets te kunnen bedenken. Waarschijnlijk maken zowel mannen als vrouwen hetzelfde aantal fouten maar vrouwen maken zich er drukker om.
Talloze onderzoeken naar schuldtoekenning hebben onthuld dat mannen de neiging hebben factoren van buitenaf de schuld voor hun nederlagen te geven, terwijl vrouwen aannemen da het probleem bij hen ligt.
Het zou zo fijn zijn als je gewoon tegen jezelf kon zeggen: ‘ik laat me er niet meer gek door maken,’ maar dat is een beetje onrealistisch. Je bent misschien bang, wat lieve meisjes meestal zijn, om iets verder te kijken uit angst voor wat er te voorschijn kan komen. Je hebt vermoedelijk het gevoel dat de feiten je ergste nachtmerries zullen bevestigen of zelfs nog erger zullen zijn dan je dacht. Een goede vriendin verteld me dat ze na een grote blunder bang was dat als ze te goed zou zoeken, ze een papiertje vond met de woorden: ‘Het is allemaal jouw schuld, meid.’
Maar wanneer je iets gaan onderzoeken, merk je vaak dat er andere krachten aan het werk waren. En zelfs als je schuldig bent, zijn de feiten die je in handen krijgt de eerste stap naar de oplossing van het probleem. Pluspunt is dat al dat werk jou er op een prima manier van weerhoudt jezelf te gaan zitten kwellen.
